Trzeba budować społeczeństwo w świetle Błogosławieństw, iść w stronę Królestwa w towarzystwie ostatnich.
Tweet, 4 VI 2015
Wypełniamy czwarte przykazanie, odwiedzając z miłością naszych starych rodziców.
Tweet, 26 V 2015
Drodzy rodzice, potrzeba wielkiej cierpliwości i przebaczenia z głębi serca.
Tweet, 14 V 2015
Dobrze jest trwać trochę czasu przed Tabernakulum, aby poczuć na sobie wejrzenie Jezusa.
Tweet, 05 V 2015
Maryjo, Matko Bolesna, pomóż nam zrozumieć wolę Bożą w chwilach wielkiego cierpienia.
Tweet, 17 IV 2015
Jezus umywa nogi Apostołom. Czy jesteśmy gotowi do służby innym?
Tweet, 02 IV 2015
Życie jest cennym darem, ale odkrywamy to dopiero wtedy, gdy oddajemy je innym.
Tweet, 27 III 2015
Wiera nie eliminuje momentów trudnych, ale daje siłę do zmierzenia się z nimi ze świadomością, że nie jesteśmy sami.
Tweet, 6 II 2015
Zdarza się nawet we wspólnocie chrześcijańskiej, że matka nie zawsze jest należycie zauważana, że mało się jej słucha. A jednak w centrum życia Kościoła znajduje się Matka Jezusa. Może matki, gotowe poświęcić tak wiele dla swoich dzieci, a często także dla tych innych, powinny znajdować większe wysłuchanie. Należałoby bardziej zrozumieć ich codzienne zmagania, by wydajnie pracować oraz być zarazem starannymi i czułymi w rodzinie. Należałoby lepiej zrozumieć, do czego aspirują, aby wyrazić najlepsze i autentyczne owoce swej emancypacji. Matka posiadająca dzieci ma zawsze problemy, zawsze pracuje. Pamiętam, że w moim domu rodzinnym było nas pięcioro i kiedy ktoś czynił jedną rzecz, drugi myślał o innej, a biedna mama chodziła z jednego miejsca w drugie, ale była szczęśliwa. Dała bardzo wiele z siebie (…).
Społeczeństwo bez matek byłoby społeczeństwem nieludzkim, ponieważ potrafią one zawsze dawać świadectwo, nawet w najgorszych chwilach, świadectwo czułości, poświęcenia, siły moralnej. Matki często przekazują także najgłębszy sens praktyk religijnych: w pierwszych modlitwach, w pierwszych gestach pobożności, jakich uczy się dziecko, wpisana jest w życie człowieka wartość wiary. Jest to przesłanie, które matki wierzące potrafią przekazywać bez wielu wyjaśnień: na nie będzie miejsce później, ale zalążek wiary znajduje się w tych pierwszych niezwykle cennych chwilach. Bez matek nie tylko nie byłoby nowych wiernych, ale wiara straciłaby wiele ze swojego głębokiego i prostego ciepła. A Kościół jest matką, wraz z tym wszystkim, jest naszą matką. Nie jesteśmy sierotami, mamy matkę – Matkę Bożą i Świętą Matkę Kościół, a także naszą mamę. Nie jesteśmy sierotami, jesteśmy dziećmi Kościoła, jesteśmy dziećmi Matki Bożej, ale także dziećmi naszych matek.
Drogie matki, dziękuję, dziękuję za to, czym jesteście w rodzinie i za to, co dajecie Kościołowi i światu. I tobie, umiłowany Kościele dziękuję, dziękuję, że jesteś matką i Tobie, Maryjo, Matko Boga dziękuję, za to, że ukazujesz nam Jezusa (…).
Katecheza w czasie audiencji ogólnej
07 I 2015
Pragnę przypomnieć 25. rocznicę listu apostolskiego „Mulieris dignitatem” błogosławionego papieża Jana Pawła II o godności i powołaniu kobiety. Dokument ten pełen jest bodźców, które zasługują na podjęcie i rozwinięcie. A u podstaw wszystkiego jest postać Maryi – i rzeczywiście, ukazał się on z okazji Roku Maryjnego. Niech naszą modlitwą staną się słowa umieszczone na zakończenie tego listu apostolskiego (por. n. 31), aby rozważając biblijną tajemnicę „niewiasty”, skondensowaną w Maryi, wszystkie kobiety odnalazły w tej tajemnicy siebie i swoje „najwyższe powołanie”. I aby w całym Kościele pogłębiono i bardziej zrozumiano, jakże wielką i ważną rolę kobiety.
Audiencja z okazji 25. rocznicy ogłoszenia listu apostolskiego Jana Pawła II „Mulieris dignitatem”
12 X 2013
Wiele rzeczy może się zmienić i zmieniło się w wyniku ewolucji kulturowej i społecznej, pozostaje jednak fakt, że to kobieta zachodzi w ciążę, nosi w swym łonie i rodzi dzieci ludzi (…). Cierpię, kiedy widzę w Kościele i w niektórych organizacjach kościelnych, że rola posługi, jaką wszyscy mamy i powinniśmy mieć, sprowadza się w przypadku kobiet do roli służących, gdy widzę, że kobiety robią rzeczy właściwe służącym, a nie posłudze i że nie rozumie się, co powinna czynić kobieta.
Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański
15 VIII 2013
Niektórzy myślą, że świętość polega na zamknięciu oczu i wyrazie twarzy jak z obrazka, zanurzonego w tym, co wzniosłe. Nie, świętość jest czymś znacznie wspanialszym, czymś głębszym, bo daje ją Bóg. To właśnie żyjąc z miłością i dając świadectwo chrześcijańskie w zajęciach dnia powszedniego, jesteśmy wezwani do stawania się świętymi.
I to każdy w warunkach i stanie życia, w jakich się znajduje. Jesteś osobą konsekrowaną? Bądź świętym, przeżywając z radością twoje oddanie i posługę. Jesteś żonaty czy zamężna? Bądź świętym, kochając i troszcząc się o swojego męża lub żonę, tak jak to Chrystus uczynił wobec Kościoła. Jesteś osobą ochrzczoną, która nie zawarła małżeństwa? Bądź świętym, pracując uczciwie i kompetentnie, dając swój czas w służbie braciom.
Audiencja ogólna
19 XI 2014
