Bóg działa w świecie przez swój Kościół, a więc nie tylko przez duchownych, ale przede wszystkim przez świeckich, którzy świadczą o Chrystusie swoim życiem w domu, pracy, szkole. W odpowiedzi na potrzebę zaangażowania się laikatu w działalność Kościoła w 1995 roku, w oparciu o „Rodzinę Sercańską”, powstała Sercańska Wspólnota Świeckich (SWŚ), a dwa lata później Ruch Sercańskiej Młodzieży (RSM). Jak się przejawia ich obecność w Kościele?
w myśl sercańskiej duchowości
Przewodnią myślą Sercańskiej Wspólnoty Świeckich są słowa założyciela Zgromadzenia Księży Sercanów Leona Dehona: „Bóg nie potrzebuje naszych czynów bez naszego serca”. Charyzmat o. Dehona nie jest zarezerwowany wyłącznie dla księży sercanów, obdarzonych jest nim wielu świeckich. Dlatego dla członków SWŚ tak ważne jest, aby stawać się misjonarzami w swoim środowisku, propagując jednocześnie sercańską duchowość. W jaki sposób realizują swoją misję? Przede wszystkim poprzez działalność duchowo-formacyjną, a więc troskę o głęboką relację z Bogiem przez osobistą modlitwę, kontemplację przebitego boku Chrystusa, rozważania Jezusowej prośby o miłość, skierowanej do św. Małgorzaty Marii Alacoque (propagatorki nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusowego). Oprócz tego ważne są adoracje Najświętszego Sakramentu, udział w rekolekcjach, dniach skupienia, pielgrzymkach. Dla członków wspólnoty szczególną okazję do pogłębiania dehoniańskiej duchowości, którą w trzech słowach można streścić jako „miłość, poświęcenie, wynagrodzenie”, są komunia wynagradzająca, zwłaszcza w I piątek miesiąca, litania i koronka do Serca Pana Jezusa i godzina święta. Jak podkreślają, jest to droga do osobistego uświęcenia i praktykowania miłości wobec innych.
kult Bożego Serca, idea miłości i wynagrodzenia
Obok troski o pogłębienie życia duchowego ważna dla SWŚ jest działalność apostolsko-społeczna, szczególnie we własnej wspólnocie parafialnej, służąc najbliższym poprzez np. odwiedzanie chorych, jak i w szerszym gronie podczas corocznych spotkań młodzieży, czuwań nocnych, dni skupienia dla pracodawców i przedsiębiorców. Szczególne miejsce dla Sercańskiej Wspólnoty Świeckich zajmuje organizowanie pomocy materialnej dla ośrodków zagranicznych, gdzie posługują sercanie. Członkowie SWŚ chcą poznawać Chrystusa, wgłębiając się w tajemnicę Jego Serca, i dawać świadectwo Jezusowej miłości do ludzi. To, co jest sednem dehoniańskiej duchowości i za czym również podążają członkowie SWŚ, to wynagradzanie Sercu Bożemu za zniewagi, zaniedbania oraz grzechy swoje i innych. W formacji we wspólnocie pomagają też publikacje, m.in. biuletyn ukazujący się od 1999 roku pod tytułem „Otwarte Serce”.
spotkania młodych zalążkiem wielkiej wspólnoty
Początkiem dla Ruchu Sercańskiej Młodzieży były pierwsze Sercańskie Dni Młodych, zorganizowane przez grupę księży sercanów z sekretariatu powołań w 1994 roku, które do dzisiaj odbywają się w Pliszczynie koło Lublina. Wprawdzie w pierwszym spotkaniu uczestniczyło 90 osób, ale pięć lat później było ich już 1200. Choć oficjalnie RSM powstał w 1997 roku, to właśnie pierwsza edycja SDM dała podwaliny idei tej wspólnoty młodych, o czym przekonuje ks. Tadeusz Michałek SCJ, jeden z jej inicjatorów, powołując się na fragment listu do uczestników I SDMu: „Niech Serce Chrystusa opromienia Twoje młode życie, Twoją naukę i pracę, Twoje smutki i radości oraz pozwala Ci odnajdywać wewnętrzny dynamizm, aby przemieniać siebie, swoich przyjaciół, bliskich i cały świat”. Podstawowym założeniem ruchu jest budowanie cywilizacji miłości, czym objawia się troska o pogłębianie wiary i miłości do Jezusa i bliźnich. Dla sercańskiej młodzieży istotne jest też dążenie do duchowej naprawy krzywd wyrządzonych grzechem, czyli zadośćuczynienie wszystkim ranom zadanym Sercu Jezusa.
formacja w duchu sercańskim
Kształtowanie wiary chrześcijańskiej i realizacja powołania do świętości w RSM opiera się na trzech filarach:
1) działalności w parafii, w której ważna jest wspólna Eucharystia, spotkania formacyjne i zaangażowanie w życie parafii;
2) formacji ciągłej, która składa się z pogłębiania osobistej relacji z Bogiem, jak i dzielenia się tym doświadczeniem np. podczas czuwań i zjazdów RSM;
3) uczestnictwie w Sercańskich Dniach Młodych w Pliszczynie, ale też wsparciu w ich organizacji.
Członkostwo w Ruchu Sercańskiej Młodzieży jest odpowiedzią na potrzebę obecności młodych w Kościele i ich zaangażowania. Doskonale wpisuje się w wyobrażenie o miejscu dla młodzieży w Kościele, jakie zostało zarysowane podczas ubiegłorocznego Synodu Biskupów.
troska o dojrzałość duchową
Fundamentem idei tego ruchu jest relacja z Jezusem. Od osobistej więzi z Bogiem zaczyna się cała reszta, czyli formacja we wspólnocie i apostolstwo. W dbałości o bliskość z Jezusem pierwsze miejsce zajmuje modlitwa i rozważanie Pisma Świętego. Każdy dzień rozpoczyna się od aktu ofiarowania, który zaczyna się słowami: „Boskie Serce Jezusa, ofiaruję Ci moją młodość: wszystkie moje problemy, marzenia i nadzieje, moją naukę i pracę, moje radości i cierpienia…”. Centrum życia stanowi Eucharystia, w której członkowie RSM uczestniczą tak często, jak to możliwe. Ważną rolę odgrywa dbałość o trwanie w łasce uświęcającej, w czym pomaga regularne korzystanie z sakramentu pokuty i pojednania.
krzyż i puste serce
Ważny dla Ruchu Sercańskiej Młodzieży, jak i całej wspólnoty sercanów, jest krzyżyk sercański, zwany też krzyżem Dehona. To wyjątkowy symbol młodzieży związanej z sercańską duchowością. Nieregularna forma krzyża odzwierciedla ukrzyżowaną Miłość, znak wielkiego poświęcenia i zbawienia. Wycięte serduszko w środku odnosi się do Serca Jezusa, ale też wskazuje na ludzkie serce, które potrzebuje być wypełnione Jego ofiarną miłością.
Zarówno Sercańska Wspólnota Świeckich, jak i Ruch Sercańskiej Młodzieży czekają na nowe osoby, wystarczy tylko mieć w sobie pragnienie miłowania Chrystusa i wynagrodzenia Jego Sercu wszystkich ran, które Mu zadaje grzech. Dla każdego, komu bliska jest duchowość sercańska lub dopiero chciałby ją zgłębić, SWŚ i RSM mają otwarte serce i zapraszają do kontaktu.
