Przykłady pociągają
Sprawy kształcenia i wychowania były zawsze bliskie o. Dehonowi, który podczas swojego długiego rozeznawania nad przyszłością już jako kapłan otrzymał kilka propozycji, by aktywnie włączyć się w nauczanie we Francji. Najpierw była to prośba ze strony o. d’Alzona, założyciela asumpcjonistów, którego Dehon spotkał w Rzymie podczas I Soboru Watykańskiego.
Zysk na wieczność
Przeżywając miesięczne rekolekcje ignacjańskie, o. Dehon w czwartym dniu drugiego tygodnia tych ćwiczeń duchowych odprawił rozmyślanie O trzech parach ludzi. Święty Ignacy zaleca tę medytację po to, by rekolektant nauczył się wybierać to, co lepsze i uwolnił się od nieuporządkowanych przywiązań.
Troska o sprawy materialne
Założyciel Zgromadzenia Księży Sercanów był osobą głęboko zjednoczoną z Bogiem, a jednocześnie bardzo realnie stąpającą po ziemi. Często zajmował się on sprawami materialnymi założonego przez siebie Zgromadzenia, ale te obowiązki nie przysłoniły mu nigdy potrzeby głębokiego życia duchowego.
Podróże inspiracją doświadczenia Boga
Ojciec Dehon jest bardzo wyczulony na piękno natury i moc Stwórcy. W czasie podróży rozwija swoją zdolność dostrzegania uroków przyrody i architektury. Jego przyjaciel, Leon Palustre, wprowadza go w archeologię i sztukę. Podróże, które odbywają razem, pomagają im lepiej poznać geografię, historię, ale przede wszystkim pogłębić wiarę.
Od duszpasterstwa emigrantów do obecności w Finlandii
Wiemy jednak na pewno, że los emigrantów nie był obcy o. Dehonowi. Dzięki jego wrażliwości powstało bowiem dzieło w Finlandii, w której sercanie są obecni aż do dnia dzisiejszego.
polecamy
temat na czasie
-
Być dla innych dobrym znakiem ks. Przemysław Bukowski SCJ -
-
-
