Co zabierzemy w przyszłość?
Człowiek ma świadomość, że w żadnym kolejnym dniu swojego życia nie urodzi się młodszy niż dzisiaj. Wie też, że jest ograniczony i ogranicza innych, bowiem jakąś bazę jego człowieczeństwa stanowi biologia, to znaczy jednocześnie słabość i siła, przypominająca każdego dnia nieodwoływalną perspektywę umierania. Człowiek jest istotą, która umiera, ale od innych istnień wyróżnia go to, że on wie, że umiera i dlatego może nadać swojej śmierci sens.
Czy może być co dobrego z Berlina?
Nie wszyscy są naszymi przyjaciółmi, nie wszyscy są nawet naszymi wrogami, większa część ludzkości jest nam po prostu obojętna. Potrzebujemy każdej z tych grup, by móc osadzić własne życie w określonych kontekstach. W pewnej mierze jest zatem zrozumiałe, że lubimy „swoich”, a nie tolerujemy „obcych”.
polecamy
temat na czasie
-
Być dla innych dobrym znakiem ks. Przemysław Bukowski SCJ -
-
-
