Odpowiedź na prośbę Jezusa
Wychowaniu winien podlegać nie tylko intelekt i ciało, lecz także duch. Dopiero wtedy i w takim zestawieniu można bowiem rozumieć człowieka w jego pełni. Stąd mówimy o wychowaniu duchowym. Inaczej określa się je formacją duszy ludzkiej. A tu wchodzimy już w rzeczywistość wykraczającą poza zmysły i poznanie ludzkie, a mianowicie w tajemnicę wiary.
Co zabierzemy w przyszłość?
Człowiek ma świadomość, że w żadnym kolejnym dniu swojego życia nie urodzi się młodszy niż dzisiaj. Wie też, że jest ograniczony i ogranicza innych, bowiem jakąś bazę jego człowieczeństwa stanowi biologia, to znaczy jednocześnie słabość i siła, przypominająca każdego dnia nieodwoływalną perspektywę umierania. Człowiek jest istotą, która umiera, ale od innych istnień wyróżnia go to, że on wie, że umiera i dlatego może nadać swojej śmierci sens.
Fatima – znak Opatrzności naszych czasów
Maryja często na głosicieli swojego orędzia wybiera ludzi ubogich i niewykształconych, jakby szczególnie zależało Jej na prostocie w przekazywaniu przesłania. 13 maja 1917 roku w Europie pogrążonej w wojnie światowej, na polu pasących się owiec „Pani jaśniejsza niż słońce” ukazała się trojgu dzieciom: Hiacyncie, Łucji i Franciszkowi.
Tajemnica jeszcze się nie wypełniła
Matka Boża cały czas prosi o nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca. Tak naprawdę to nabożeństwo składa się z dwóch części. Pierwszą jest całkowite zawierzenie Rosji i świata Jej Niepokalanemu Sercu, drugą – praktykowanie pierwszych sobót miesiąca. Dopiero razem z tą pierwszą stanowią nabożeństwo w całości.