Poświęćmy się jak Chrystus Ojcu
Pan Jezus nie ofiaruje swojemu Ojcu ofiar krwawych z wołów czy baranów. On ofiarował samego siebie: „Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: oto idę, abym spełniał wolę Twoją, Boże” (Hbr 10,5-7).
Poświęcenie – odpowiedzią miłości
W 1999 roku przeżywaliśmy stulecie poświęcenia całego rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu przez papieża Leona XIII. W tym czasie ojciec święty Jan Paweł II odbywał pielgrzymkę do ojczyzny i w jej trakcie odwoływał się w różnych miejscach do tego historycznego wydarzenia.
Poświęcenie i wynagrodzenie
Prawdziwe poświęcenie się Sercu Pana Jezusa łączy się ściśle z wynagrodzeniem za obrazę Jego nieskończonej miłości. Gdy bowiem oddajemy się i poświęcamy Sercu Bożemu, zrywamy z każdym grzechem. Aby Go nie obrażać, lecz coraz bardziej miłować, staramy się być zawsze z Nim zjednoczeni przez łaskę uświęcającą.
Poświęcenie się Bożemu Sercu
Nieskończonej miłości Boga, której symbolem jest Serce Chrystusa, zawdzięczamy łaski, jakie otrzymujemy w Kościele przez sakramenty święte. Dlatego wyznajemy, że w ranie Serca Chrystusa narodził się Kościół i z rany Serca Chrystusa wytrysnęły sakramenty święte. Tę prawdę obrazowo wyraził św. Albert Wielki, pisząc, że Chrystus krwią i wodą, które wytrysnęły z Jego boku i serca, nawodnił i użyźnił ogród swojego Kościoła.
Wywyższona Miłość
W dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości współczesnego świata pozostanie w orbicie wiernej miłości Boga jest gwarantem dobrego i spokojnego życia, będącego zalążkiem wieczności. Przywołane słowa Chrystusa z Ewangelii św. Jana wprowadzają nas w najbardziej istotny wymiar kultu Serca Jezusowego, jakim jest miłość.
Poświęcenie wyrazem kultu Serca Jezusowego
Fakt przebicia boku Chrystusa na Kalwarii był najczęściej komentowany przez ojców Kościoła i teologów. Również Jan Paweł II w swoim nauczaniu o kulcie Serca Pana Jezusa często do tego niezwykłego faktu i wydarzenia się odwoływał. Jeszcze jako arcybiskup krakowski uczył, że kult Serca Jezusowego został zapoczątkowany na Kalwarii w Wielki Piątek, bo tam rozpoczęła się kontemplacja otwartego Serca Jezusowego.
Przyjdź i zamilknij przy Bożym Sercu
Czas Wielkiego Postu kieruje uwagę każdego człowieka na konieczność nawracania swojego serca. Tylko autentyczne i przemienione serce ludzkie jest w stanie dojrzeć ogrom miłości Boga, który wciąż pochyla się nad słabym człowiekiem, uwalniając go od ciężaru zniewolenia. Wzorem wielkopostnego zmagania się z grzechem, ale także głębokiego nawrócenia jest św. Piotr.
Ludzkie Serce Jezusa
Właśnie takie jest Serce Jezusa z obrazu Ecce Homo, gotowe do tego, by każdy, kto na nie patrzy i w nie wnika, mógł zaspokoić głód miłości, który odczuwają wszyscy. Ten wizualny, wyzwalający zarazem duchowy kontakt z tym zwycięskim Sercem czyni nasze serca bardziej ludzkimi, czyli nastawionymi, nakierowanymi na drugiego.
Kontemplować Serce Chrystusa i całkowicie Jemu się poświęcić
Historyczna waga przebicia boku Chrystusa jest potwierdzona przez wyjątkową podniosłość języka użytego przez św. Jana, gdy mówi jak pod przysięgą: „Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli” (J 19,35). Dla apostoła to najważniejszy moment męki Chrystusa i przedmiot kontemplacji
Serce Jezusa, nadziejo w Tobie umierających i rozkoszy wszystkich Świętych
A gdy mówić będziecie:
Serce Jezusa,
rozkoszy wszystkich Świętych,
uśmiechnę się do was.
Nie płaczcie wtedy.