Charyzmat Leona Dehona nie tylko dla księży
Charyzmat o. Dehona nie jest zarezerwowany wyłącznie dla księży sercanów, obdarzonych jest nim wielu świeckich.
Wszystko zrozumieć to wszystko przebaczyć
Człowiek jest istotą, która w ciągu życia nieustannie się zmienia. Niektóre z tych zmian zachodzą w nim w jakimś sensie niezależnie od jego woli, inne wymagają aktywnego zaangażowania.
Najpierw sumienie
Pytanie kolejne, jakie trzeba postawić w tym kontekście, brzmi: czy Kościołowi wolno określać granice technologicznych poszukiwań lub wskazywać ich moralną specyfikację?
Ból, który ocala i ból, który zabija
Szczególnie ludzie młodzi są wrażliwi na apele do bycia sobą. Deklarują, że bycie kimś innym jest już zajęte, więc trzeba być sobą. Co to właściwie znaczy „być sobą”? Czy naprawdę ostatecznie chodzi o to, by pieczołowicie pielęgnować w sobie własną indywidualność, a jednocześnie ją demonstrować?
W ogrodzie dobra i zła
Dobro i zło są stopniowalne. Znaczy to, że jedno i drugie może przybierać postać głębszą, ale także ocierać się o granice wyrazistości. Istnieje zatem dobro większe i mniejsze, podobnie zło bardziej i mniej ekstremalne.
O ludzkiej sławie
Życie jest sztuką, to znaczy jakimś tworzeniem własnego człowieczeństwa. Sztuką jest zarówno jego dramatyczna komedia, jak i tragedia. Będąc pewnym poetyckim rzemiosłem, wskazuje zawsze na twórcę, który jest artystą życia.
Samotność płynie po polskiej krainie
Polskę toczy wielka zbiorowa samotność. Jest ona wielka wielkością wzajemnych agresji i odrzucenia drugiego punktu widzenia. Podobno w imię obrony oczywistej słuszności. Tylko czy tą ostatnią nie powinien być oby dialog i porozumienie ponad podziałami w sprawach zasadniczych? Co to jest dialog? To przede wszystkim umiejętność usłyszenia drugiego.
Chodzenie w za dużych butach, czyli o poszukiwaniu autorytetów
Nawet bez wnikliwych analiz jesteśmy świadomi, że człowiek nie w pełni samodzielnie podejmuje określone decyzje, kształtuje własny los, przewiduje, planuje… To, kim on jest, jak myśli i żyje nie tylko zawdzięcza innym, ale bez nich w ogóle by nie istniał. Życie ludzkie obraca się bowiem z konieczności wokół rozmaitych korelacji i relacji.
Co zabierzemy w przyszłość?
Człowiek ma świadomość, że w żadnym kolejnym dniu swojego życia nie urodzi się młodszy niż dzisiaj. Wie też, że jest ograniczony i ogranicza innych, bowiem jakąś bazę jego człowieczeństwa stanowi biologia, to znaczy jednocześnie słabość i siła, przypominająca każdego dnia nieodwoływalną perspektywę umierania. Człowiek jest istotą, która umiera, ale od innych istnień wyróżnia go to, że on wie, że umiera i dlatego może nadać swojej śmierci sens.
Być czy mieć? Czy pomiędzy nimi jest rzeczywiście sprzeczność?
Człowiek jest w dużej mierze panem własnego losu. To, w jaki sposób przeżywa on swoje życie zależy przecież od tego, co sam z nim robi. Co prawda, ulega on rozmaitym ograniczeniom, różną mają one postać, jednak gdzieś na dnie swojej duszy jest naprawdę wolny i dlatego może chcieć tego czy owego.
polecamy
temat na czasie
-
Być dla innych dobrym znakiem ks. Przemysław Bukowski SCJ -
-
-
